“Wie niet horen kan, voelt gewoon”

Evelyn Glennie is een dove Schotse slagwerkster. Ze werd doof toen op haar twaalfde. Rond die tijd leerde ze pauken te spelen, waarbij haar leraar haar leerde percussievibraties te ‘horen’. In 1985 maakte ze haar debuut als professionele muzikant. In de jaren daarna bleek ze met gemak muzikale grenzen over te steken. Evelyn is postlinguaal doof.

Ze voelt vibraties op verschillende frequenties en in verschillende lichaamsdelen. Ze ziet haar doofheid zelf niet als een handicap: “Ik hoor misschien niet zoals de meeste mensen, maar wel op een andere manier en daarom voel ik me niet beperkt“ zegt ze.

Mensen die te weinig in hun eigen mogelijkheden geloven zijn veel zwaarder gehandicapt, omdat zij voor zichzelf een barrière opwerpen waar ze niet doorheen komen. — Evelyn Glennie

Evelyn vertelt in het onderstaande filmpje dat hoe wij kijken naar de ander, of naar de muziek, wij een een interpretatie hebben over de ander. We hebben een oordeel. En door dat onderdeel wordt onze ervaring gekleurd.

Wanneer we werkelijk de tijd nemen om stil te zijn en geen oordeel te hebben zijn we in staat om te luisteren met ons hele lijf.

Doe jij ook zo je best?

We willen zo graag controle over onze beleving. Het moet goed zijn, we moeten de ander goed verstaan, die namen nu echt eens onthouden en nog meer verplichtingen die we onszelf opleggen.

Evelyn laat horen wat het verschil is wanneer je de drumstick krampachtig vasthoudt. En ze vertelt daarbij dat ze zich erg verwijderd voelt van de stick. En wanneer ze het meer loslaat, ze er ook meer in contact mee is. Omdat je dan meer in je lijf zit.

Ben je er klaar voor?

Soms hebben we een oordeel over de ander, over onszelf of over andere zaken zoals muziek. We vinden de muziek niet mooi. Maar Evelyn zegt hierop: ‘misschien ben ik er nog niet klaar voor.’

Het zegt namelijk niets over de muziek, het is een oordeel dat je op dat moment hebt en dat kan vele oorzaken hebben. En dat klopt natuurlijk ook voor het effect dat iemand op jou heeft.

Hoe klinkt sneeuw eigenlijk?

Wanneer Evelyn vraagt om te klappen en zo onweer na te doen, te laten horen hoe sneeuw en sneeuw klinkt komt ze tot de conclusie dat iedereen blijft zitten.

Niemand denkt om op te staan en alles te gebruiken om onweer na te doen. Als ze dit soort dingen aan kinderen vraagt, doen ze dat zonder aarzeling.

We zitten als volwassenen vaak zo vast in onze geijkte patronen dat we gewoonweg de complete ervaring niet kunnen beleven.

De volgende 3 wijze lessen zijn hiervan te leren:

  • Laat het los
    Wordt bewust hoeveel je controle wilt hebben over het eindresultaat, over je verwachtingen en over je oordelen daarover
  • Neem de tijd
    Wees je er van bewust het oordeel slechts tijdelijk is en jou weerhoudt van een mogelijk heerlijke of interessante ervaring
  • Doe een extra stap
    Ga anders zitten dan je normaal doet, zeg iets dat je normaal niet zegt, doe iets nieuws in ieder geval iets dat je buiten de kaders laat treden om al je zintuigen (meer) te gaan gebruiken

 

En nu wens ik je heel veel plezier met het ervaren van dit filmpje!