Uit volle borst zing ik: ‘Groningen – Groningen, Friesland – Leeuwarden, Overijssel – Zwolle’

De juf hoefde het maar aan te wijzen.

Nu nog, als iemand tegen mij ‘Hoogezand’ zegt, denk ik ‘Sappemeer.’*

Geprogrammeerd.

Patronen zijn handig

Door te denken in patronen, onthouden we sneller.
Veel handelingen kunnen we daardoor ook makkelijk op de automatische piloot doen.

Kijk maar naar autorijden: schakelen, op het verkeer letten en sturen.
Je leert het en gaat het doen.

Net zo lang tot het geautomatiseerd is.

Herhalende activiteiten worden patronen.

En iedere dag spelen we deze patronen af.
We staan op, checken onze telefoon, gaan in de douche.
Enz.

Onbewust.
Zo kun je oud worden.

En dát is nou net niet de bedoeling.
Ja, oud worden wel. Duh.
Maar toch niet onbewust?

Want voor je het weet, ben je je patronen.
Wat je doet, is wie je bent.

En eigenlijk: wat je denkt, is wie je bent.

Cogito, ergo sum – Ik denk, dus ik ben

De bekende filosofische stelling van René Descartes.

Maar wil je dat wel?

Heb je niet allerlei patronen waarvan je absoluut niet wil, dat ze jou definiëren?

Je manier van doen: je gewoontes.
Maar ook hoe je jezelf ziet.
En hoe je naar de wereld kijkt.

Denk er maar eens over na.
Wat is er allemaal gekoppeld aan jouw naam?

What’s in a name?

Stel je voor dat je anders zou heten.
Misschien heb je dan opeens wel andere plannen.

Of als je opeens van het andere geslacht zou zijn.
Misschien veranderen er dan wel heel patronen.

Nou hoef je van mij niets te veranderen.
Want je bent prima zoals je bent.

Toch?

Maar er is nog zoveel mogelijk.
De wereld is zo groot.

Frank, sporter?

Toen ik ging trainen voor de marathon,
ging ik mijn dag anders indelen.

Ik ging me anders voelen.
En anders gedragen.
Ik was opeens een sporter.

Geloof me, dat was redelijk uniek.
Ik had sinds mijn 20ste niet meer gesport.

En nu ging ik een marathon lopen.
Grappenmaker.

Alles werd anders

Zelfs mijn voeding veranderde.
En mijn slaapgewoonte.

Ik ontmoette andere mensen.
Kortom: mijn wereld werd groter.

Meditatie. Zo simpel

Door intensiever te mediteren ontdek ik nóg meer van mezelf.

Ik leerde een hele simpele techniek.
Niets voor mij eigenlijk, want ik hou van lastig.

Inderdaad, ook zo’n patroon.

Ik leerde heel goed observeren.
Gelukkig kan ik heel goed mijn best doen.

Inderdaad, ook weer zo’n patroon.

Ik zag hoe gedachten opkwamen en gaan.
En als ik er geen aandacht aan schonk, ontstond er rust.
Ik ging niet meer mee in allerlei gedachten.
Ik hoefde opeens niet zoveel meer.

Niets meer moeten

Nou geloof me, dát is een patroondoorbraak.
Niet zoveel meer moeten doen.

Gewoon rust.
Ik wist niet, wat me overkwam.

Wanneer je echt ziet, dat je je gedachten niet bent.
Het zijn slechts opties, en geen opdrachten.
Dat geeft zóveel ruimte.

Wie en wat je bent is natuurlijk veel meer dan een setje patronen

En eerlijk is eerlijk, natuurlijk weet ik dit al jaren.
Maar tussen weten en echt weten, zit een groot verschil.

Bij mij is dat gekomen door intensief te mediteren.
Alleen maar observeren.

Het is eigenlijk best leuk, en ook spannend tegelijkertijd.
Want ja, wie ben ik dan echt?

Ik blijf lekker onderzoeken door te mediteren.
Het kunnen loslaten van ‘moeten’, vind ik wel een bevrijding.

Zeker als het lukt.

En nu?

Probeer je patronen aan te passen. Dat kan gewoon tijdelijk. Om te kijken wat voor effect het heeft op wie je bent en op je gedrag.

Hieronder wat opties:

  • Ga de komende week, een uurtje vroeger naar bed
  • Zet de wekker eens een keertje niet (of juist wel)
  • Ga in trainingspak naar je werk
  • Neem je schoonmoeder uit eten
  • Spreek iemand aan die je niet kent
  • Drink een week geen koffie
  • Koop eens een setje tweedehands kleding, en draag het naar een afspraak
  • Eet een week geen vlees of vis
  • Ontbijt een week niet
  • Zeg een dag overal ja op
  • Ga mediteren

*Tegenwoordig heet deze voormalige Gemeente: Midden – Groningen. Beetje jammer.

Photo by Stephen Leonardi on Unsplash