Toen ik pas iets over onze manier van leven deelde, als huizenoppassers, kreeg ik vaak de vraag hoe we zijn begonnen.

Ik vind dat een lastige.

Kijk, het antwoord is simpel.

Je schrijft je in op enkele huizenoppas websites, reageert op aanvragen en gaat oppassen.

Het is hetzelfde als een onderneming starten. Je hebt een product of dienst dat een probleem oplost, maakt een website, adverteert en levert wat je aanbiedt.

Eventueel verkoop je je huis en leef je van huis naar huis.

Eventueel zeg je je vaste baan op en leeft van de opbrengsten.

Maar dat is natuurlijk niet de échte vraag. Alhoewel er veel praktische zaken zijn waar ik antwoord op kan geven, is er iets dat veel belangrijker is.

Waarom wil je op huizen passen? Want waar komt de vraag ‘hoe begin je’ vandaan?

Als je ons leven nu bekijkt, ziet dat er enorm vrij uit. En dat is het ook. We zitten een half jaar in Nederland en de andere helft in het buitenland.

We hoeven nergens rekening mee te houden en kunnen plannen wat we willen.

Maar als je 20 jaar geleden bij ons kwam, dan had dit helemaal niet gekund. De kinderen woonden nog thuis en ik had nog m’n fysieke bedrijf.

Ergens hadden we de wens om meer te reizen, mensen te ontmoeten en de wereld te ontdekken.

Tot 3 jaar geleden deden Tanja en ik dat apart van elkaar. Zo vertrok ik regelmatig naar overzeese landen en Tanja voelde zich meer thuis op Europees grondgebied.

Zo’n 10 jaar terug begon ik met meer online werken. En dat beviel goed en ik had het plan om 100% online te gaan.

De kinderen gingen ongeveer 8 jaar geleden studeren en op kamers.

Dus ja, het huis werd leger en 3 jaar geleden besloten we om het volledig naar ons zin te maken.

Toen we klaar waren, kregen we ineens de ingeving het te verkopen, niks terug te kopen en dit keer samen te gaan reizen.

Het grappige is dat we nooit als doel hadden om op huizen te passen. Dat idee kwam zomaar aanwaaien.

Dat we zo makkelijk zonder ‘thuis’ kunnen en dit fulltime zijn gaan doen is dus niet begonnen met het aanmelden op een website. Er zijn vele stapjes daarvoor gezet.

Het is heel belangrijk om daar waar je nu staat, niet te vergelijken met waar wij nu staan.

Hoe onze relatie met elkaar is, wat we belangrijk vinden en wat we bereid zijn om te laten, is allemaal onderdeel van die reis.

Onze vraag is al 22 jaar: wat hebben we écht nodig? En daar werken we dan stap voor stap naar toe.

Volgende keer meer over hoe we die stappen zetten.

Groeten,

Frank Bruining

PS. Je kunt je ook altijd aanmelden voor mijn mails: https://frankbruining.com