Reisverslag Peru 2009

Hieronder het verslag van mijn reis naar Peru. Een reis met de Q’ero indianen uit de Andes. De Q’ero hebben al heel lang mijn hart gestolen en al bijna vier jaar heb ik trainingen en inwijdingen gehad van verschillende Paqo’s. Ik vond het nu tijd om ze in hun eigen land op te zoeken en samen met hun de verschillende heilige plekken aan te doen.

Vandaag na een lange reis in het vliegtuig aangekomen in Peru. In Lima. Vandaar uit werd ik samen met Christian en Anita uit Zweden naar ons hotel gebracht. Wat een gribus is dat Lima zeg! Behalve dan waar ons hotel staat.

Ze rijden hier allemaal als gekken en hun handen zijn aan de claxon vastgeplakt lijkt wel. Iedereen rent hier op het zebrapad, rood of groen maakt niet uit. Je moet constant op je hoede zijn. En de straten worden volledig benut. Op een weg met twee rijbanen rijden ze 4 rijen breed, maar dan proppend in elkaar om er toch 2 banen van te maken. Soort ritsen in turbovorm. Zal blij zijn als we de natuur in gaan.

Vanavond hebben we eerst gezellig samen gegeten. De eerste paqo was er ook al bij, Don Alejandro. Een sjamaan met een zo vriendelijke lach, die zou je zo je huis toevertrouwen. Het is gewoon lief om te zien.

Er is nog een nederlandse vrouw bij (Meike) en die is vaker in Peru geweest (is de ex van Dennis, die dit allemaal organiseert).

Er hebben er twee zich afgemeld en volgende week komen er nog 2 bij. Kortom we zijn deze week met vier en volgende week met 6 reizigers inclusief mij. Dat betekent in ieder geval voldoende aandacht.

Morgenochtend gaan we naar het museum in Lima en in de middag naar Caral. Het oudste stadje hier in de buurt (3000 vC).

En nu… Lekker slapen. Ben erg moe van al die opwinding. Want ik vond het behoorlijk spannend zo in mijn eentje zonder enige bekenden naar dit mooie land. Hoop wel dat het wat rustiger wordt, die Peruvianen kunnen toch een herrie maken!

Het is even wennen met de tijd. Vannacht werd ik om 2.00uur ’s nachts dus klaarwakker. En een herrie buiten. Ik snap nu waarom een vriend van mij tegen me vertelde om oordopjes mee te nemen. Maar goed, weer in slaap gekomen.

Na het ontbijt Lima ingegaan en het museum der gouden inca schatten te bekijken. Een mooie achtergrond voor de rest van de dagen in Peru. Want er was veel info over de Inca’s.

Lima is te vergelijken als 1 grote zwarte beverwijkse markt. Vooral op voedselgebied. Gezellig en ook lekker eten voor weinig geld. Een flinke maaltijd kost nog geen 10€.

Het schijnt altijd bewolkt te zijn in Lima en ik vind het er ook echt stinken naar een grote stad. Van mij mogen we weg. En dat deden we ook. Om 1500 uur vertrokken we naar Caral en 3 uur later kwamen we aan. Onderweg de sloppenwijken van Lima gezien. Wat een armoe!

Na het eten een wandeling naar het strand en de visafslag. Ook hier veel (vis)industrie. Niet mijn plek.

We slapen in een hostel wat erg goed verzorgd is. Lekker eten, gezellig bij de plaatselijke mensen als het ware thuis. De eigenaar is een vrijmetselaar en was leuk om met hem daarover te praten.

Morgenochtend gaat de wekken om 0630 want nu gaan we dan een ceremonie doen. Gelukkig, want het reizen, eten en in de stad banjeren heb ik nu wel gezien.

Voel me wel lekker thuis en ben klaar voor morgen.

Vanochtend vroeg uit de veren (half 7 wekker) om naar Caral te gaan. Een rit van drie uur.

Caral is nog niet zo lang geleden ontdekt. Er zijn daar 8 pyramides blootgelegd. In totaal moeten er zo’n 100 pyramides zijn. We kregen een zeer persoonlijke rondleiding door dit gebied dat geschat wordt op 5000 jaar oud. Daarnaast is het een zeer mooie bijna onwaarschijnlijke omgeving. Bergen, pyramides, zand en ruimte.

We hebben daar een speciale openingsceremonie met Don Alejandro gedaan. Een despacho. Een offer aan pachamama (moeder aarde) en de apus (bergen). En we kregen allemaal een soort zegening.

Ik vind het heel bijzonder dit te ontvangen. En ik ben ook erg onder de indruk.

Don Alejandro is een pampa mesayok. Een paqo van het 2e level. Een earthkeeper, hoeder van de aarde. Een paqo is een sjamaan/priester. Houder van de oude rituelen in de Andestraditie.

Nu bijna op plaats van bestemming. Morgen vliegen we naar Cuzco is Sacred Valley

En de wekker ging weer vroeg want om 8 uur werden we opgehaald door het busje om van Lima naar Cuzco te vliegen. Uiteindelijk ben je dan om 13.00 in Cuzco. Maar wat is dat anders dan Lima zeg. Ik werd er spontaan blij van. Vanuit het vliegtuig kon ik het Andesgebergte zien. Nou, Zwitserland kan wel inpakken. Wat een gevaartes.

Cuzco is vriendelijk, schoner en meer ruimte. Het ligt op 3200 meter hoogte of zoiets. En dan zie je NOG bergen om je heen. De grootste berg in die buurt is ik dacht Salkantay of Ausengate. Die iets van 6500 meter is.

Even gestopt op het marktje van Cuzco en dan op naar Moray. Een soort graancirkels, maar die dan ook echt werden gebruikt voor de landbouw. Onderweg nog een fotomoment van de drie belangrijkste bergen daar. Echt ADEMBENEMEND!!! Die eerste dagen vond ik wel mooi, maar dit is onbeschrijfelijk mooi. IJsland is mooi, dit is maal 10 (wel anders, maar toch)

Na ceremonie te hebben gedaan met Don Claudio in de cirkels om pachamama te eren zijn we verder gegaan naar onze eindbestemming van vandaag. Yucay.

Misschien merk je wel in mijn schrijven dat ik erg enthousiast ben. Nou dat klopt. Het is hier supermooi. Overigens slapen we in superdeluxe hotels. Waar we nu zitten is omringd door bergen. De zon komt er nog maar net overheen 😉

Nu gaan we even eten met z’n allen. Een aantal lokale drankjes en voedsel hebben we al gehad, maar wie weet vanavond weer iets nieuws. Cavia heb ik nog niet geproefd.

Morgen gaan we een soort plateau bekijken van de Andes. Hoog weer in ieder geval. Ik heb gelukkig (nog) geen last van hoogteziekte. Wel merk ik dat ik snel buiten adem ben door de ijlere lucht. Gelukkig hebben we Cocabladeren om op te kauwen en cocasnoepjes. Lekker hoor.

Onderweg even bij de plaatselijke markt gestopt waar wel 20 verschillende aardappel- en maissoorten te koop zijn. En nog veel meer. Erg druk en zeer leuk om te zien.

In de tempel hebben we natuurlijk een ceremonie gedaan. Hierna ging het even minder met mij en kreeg ik waarschijnlijk last van de hoogte. Gisteren had Kristian er last van en nu ik. Overgeven en diaree. Ik voelde me aardig beroerd en ben dan ook niet met de groep mee gaan eten. Maar lekker gaan slapen, wat overigens erg lastig ging. De nacht ervoor lag ik ook als vanaf 3 uur klaar wakker.

Het is nu een stuk beter. Nog niet weg, dus ik kijk even of het verstandig is om mee te gaan vandaag. Eerst maar even ontbijten.

Ja, dat kan ook gebeuren. Ruimt lekker op zal ik maar zeggen. Verder geen hoofpijn of hoesten en dat soort dingen. Voordat jullie bang zijn dat ik de mexicaanse griep heb. Ik kan zelfs iets verkeerds gegeten hebben.

Zo. Een dag naar Pumamarca. De tempel van de puma. Puma staat voor emotie, kracht, dualiteit van dood en leven en orde en chaos.

Maar eerst langs de Wayruna. Dit is de stam die direct afstamt van de Inca’s en nog steeds in harmonie met de natuur leven. En het is een heel bijzonder gezicht de redelijk vale en stoffige huizen, loslopende schapen, koeien en ezels met daarin deze kleurrijke mensen in hun prachtige weefproducten.

En dan verder. Op naar Pumamarca. Daar aangekomen zagen we al stukken van de tempel bovenop de berg liggen.

Onze gids zei dat het wel mooi was om naar boven te lopen. Was maar 40 minuten. Maar steil… En dat op 3200 meter hoogte. Ik voelde mijn hart goed kloppen en werd ook een beetje kortademig. Mooie ervaring hoor zo.

En als je dan bovenkomt met zo’n betoverend uitzicht. Echt geweldig. Daar wil je alleen maar stil zijn. En dat heb ik dus gedaan. Liggen op een lange steen met uitzicht op de vallei (sacred valley) dommelde ik langzaam weg.

Terug in het hotel konden we nog een persoonlijke sessie krijgen met onze Paqo (sjamaan). En dat was een super ervaring van een uur. Volg je hart en niet de mind want dat is alleen maar verwarrend, was de boodschap. En energetisch was ik aardig weer opgeschoond. Ben benieuwd of het effect op mijn buik heeft gehad of gaat krijgen.

Morgen hebben we een vrije dag. Misschien gaan we als groepje naar Pisac. Dat is aan morgen. Nu ga ik douchen en slapen want ik heb het helemaal gehad.

Onze dag vrij

Met het ontbijt achter mijn kiezen ging ik naar het plaatselijke vrouwtje dat hier haar waren verkoopt. Alles zelf gemaakt. En in een hele leuke conversatie kwam ik weer veel te weten over de achtergrond van de symbolen op de weefproducten. Ook gelijk wat aangeschaft voor mezelf en de kids (en misschien Tanja).

Ben daarna even een stuk gaan lopen in de omgeving. Je kunt hier blijven lopen zolang je niet geraakt wordt door een voorbijkomende auto. Maar ze laten op tijd weten dat ze eraan komen door te tuteren.

In de middag met mijn Zweedse vrienden (Anita en haar broer Kristian) met de taxi naar Urubamba. Kristian heeft dus echt hoogteziekte en de dokter heeft hem injectie en zuurstof toegediend. Gelukkig gaat het wel goed.

Urubamba is een leuk stadje met eigenlijk alleen maar lokale mensen. Ze verstaan dus ook geen engels. Maar we konden ons redelijk redden en voor 5 soles zit je binnen 10 minuten weer in het hotel. 10 soles is ongeveer €2,50. Geen geld dus. Een ritje van ongeveer een uur is 60 soles. €15 dus. Erg goedkoop.

Morgen naar Machu Picchu. Het 8ste wereldwonder. Ik ben benieuwd.

Vandaag vroeg op om naar Machu Picchu te gaan. Met trein, taxi en bus komen we dan bij het 8ste wereldwonder.

De temperatuur is lekker trouwens. Ondanks dat het 20-26 graden is, is dit goed uit te houden met een frisse wind. Ook helpt het om laagjes te dragen. Op een of andere manier blijf je toch koeler.

Het is erg druk door de vele toeristen. En omdat we er in de middag zijn, is het gelukkig wat rustiger.

De bouwwerken op de berg zijn echt mooi om te zien. Ongelooflijk eigenlijk dat ze rond 1000 na Christus dit hebben gebouwd. Ongeveer 100 jaar zouden ze erover gedaan kunnen hebben. Generatie na generatie. Maar niemand is eigenlijk zeker over bouw, gebruik en ouderdom. Zelfs de naam klopt eigenlijk niet. Maar dat mag de pret niet drukken.

Vooral de bergen eromheen vind ik fantastisch.

Morgen zijn we er nog een dag.

Vandaag de hele dag bij Machu picchu geweest. In de hotsprings gelegen en verder nog wat geshopt.

Nu wachtend op de trein, wat erg lang duurt. En dan nog zo’n 3 uur onderweg en zijn we weer om 2200 uur in het hotel. Dan snel de bagage klaarmaken voor onze hike van 4 dagen.

Zo. Weer terug in de bewoonde wereld.

Na om 5 uur ’s morgens vertrokken te zijn richting onze bestemming kwamen we een beetje gaar aan. Maar direct aan de wandel. Camelbag gevuld met water. Loopstokken en wat powerbars voor onderweg. Want we gaan 6 uur per dag lopen! Eerst dalen en dan stijgen. Nog een keer stijgen en dan weer dalen, stijgen ach en zo door. Maar steil daar… We stegen van 1200 naar 3400 meter. Dus dat is best behoorlijk.

Soms kwamen we in het donker aan op onze bestemming. Ja, 1800 uur is het al donker. En 0600 al weer licht. Zo vroeg stonden we dan ook weer op.

Maar de tocht is dan ook zeker de moeite waard geweest. We hebben een oude Inka tempel bezocht (Choquequirao) die nog niet toeristisch is (omdat het een lastige tocht is). Zeer mooie uitzichten op de machtige bergen van de Andes.

Steeds meer mensen van ons groepje wilde gebruik maken van een paard. Eerst Kristian, toen Maike en toen Anita. Ik niet. Ik loop tot ik er bij neerval. En dat gewoon bij 35 graden. Ik had energie voor 10. Waar het vandaan kwam weet ik niet, maar op een gegeven moment had ik een voorsprong van 1 uur op de eerstvolgende en 2 uur op de laatste! Dus je snapt wel hoe trots ik ben op mezelf. En gewoon niet moe, althans… Gewoon lekker moe.

Tijdens onze trip werden we goed verzorgd. De spullen om te slapen enzo gingen allemaal met de paarden mee. Onze (gehuurde) tenten werden opgezet. En drie keer per dag een warme (3 gangen) maaltijd. En lekker hoor! Super hoe zo’n kok geïmproviseerd kan koken.

Tijdens zo’n trip kom je lekker tot jezelf. Even alles op een rijtje zetten. Zeker wat betreft mijn prioriteiten. Ik vraag me dan af hoe het komt dat ik zo de trip kan maken. Zonder spierpijn, mijn valangst overwinnend, met koude douches en gaten in de grond ipv wc’s. Ik ben dus echt trots op mijn body en daar mag ik best wel meer aandacht aan geven. Meer bewegen dus!

Kortom deze tocht is een soort pelgrimstocht geweest. Peru brengt me echt bij mezelf (mogelijk was een soortgelijke tocht in een ander land ook zo verlopen, maar toch).

Nu terug in Cuzco. We gaan de stad verkennen en nog wat plekken bezoeken. De dag erna weer naar huis, waar ik zeker naar uitkijk.

Peru is schitterend mooi. Niet te beschrijven en eigenlijk niet te fotograferen. Peru moet je beleven. Zeker de laatste 4 dagen hebben op alle vlakken een diepe indruk op me gemaakt. De natuur, de mensen, de uitdaging van de tocht zelf.

En dan is het zover. De laatste dag in Peru is voorbij. De tempel ter verering van de bliksem hebben we bezocht en samen met 3 nieuwe paqo’s met behulp van een despacho hebben we dit avontuur afgesloten.

De paqo’s (sjamanen) waar we mee hebben gewerkt zijn in volgorde van verschijning:

Don Allejandro

Don Claudio

Don Pasquel

Donna Santosa

Don Umberto (+vrouw)

Don Guillarmo

In de avond een afscheidsdiner en lekker op tijd het bedje in.

Terugkijkend op deze reis zie ik de vierdaagse hike wel de meest indrukwekkende. Bij elkaar genomen heeft Peru, de mensen, de activiteiten veel impact op mijn manier van denken gekregen.

Geleerd dat er maar heel weinig binnen de eigen controle ligt. Je kunt nog zo goed voorbereid zijn, het kan zo anders lopen. Zo is gewoon mijn interne vlucht gecancelled en ben ik op een andere vlucht gezet. Het is wel snel opgelost, maar het geeft maar aan dat hoe je het ook checkt en vastlegt het ongrijpbaar is. En weet je, dat is ook gelijk de charme van het leven.

Ik ben blij om weer naar huis te gaan. Het is genoeg zo. Dus nu in de douche, rugzak inpakken, ontbijten en nog even door de stad banjeren om om half 1 vanmiddag naar het vliegveld te gaan. Door het tijdverschil van 7 uur ben ik morgenmiddag weer thuis.

Dat was het dan. Peru was een supermooie ervaring. Ik heb nog steeds het gevoel dat alles 10x zo heftig binnenkomt qua gevoel. Erg mooi. Meer foto’s vind je hier.